“Hey Annelies, je kwam al heel de week regelmatig in mijn gedachten… het was zo stilletjes langs jouw kant op social media, dus ik dacht: er zal toch niets zijn en voila, nu lees ik je post op FB and she’s back. Ik begon me al wat zorgen te maken.”

Dit ontzettend lief en hartverwarmende berichtje mocht ik vorige week ontvangen. She’s back… goh toch niet helemaal hoor.

Begin vorige week was ik er een aantal dagen tussenuit, back to basics, de natuur in… ZALIG!!! (en broodnodig)
Het vertragen en leven op het ritme van dit seizoen heeft me ontzettend veel deugd gedaan.
Het terug komen daarentegen… not so much. 

Tijdens de rit terug in de auto begon het nieuws… ik voelde de spanning zo terug in mijn lijf kruipen. Voordien dacht ik dat de stress wel mee viel. Ik had nergens echt super veel last van, slaap best ok,… maar op dat moment bleek het toch wel een heel ander verhaal. De sluimerende constante stress heeft ervoor gezorgd dat mijn lichaam gewoon in een chronische stressreactie is vast te komen zitten, een reactie waar ik zelfs het bestaan, in die mate, niet van af wist. 

Mijn lijf heeft heel de week letterlijk geschreeuwd: “ik wil terug! Terug naar de natuur, naar die bomen, naar dat haardvuurtje, ik wil terug vertragen.” 

Het zijn zo’n momenten waarop we maar bewust worden dat gezondheid niet enkel wil zeggen: “ik heb geen Corona, ik ben gezond.” Gezondheid is zoveel meer dan dat! Heel onze maatschappij loopt gebukt onder deze chronische stress, er wordt zelfs gesproken over een maatschappelijke burn-out die op komst is. Er is niks ok aan deze situatie! Wij zijn niet meer “gezond”.

Vorige week had ik er gewoon geen zin in, ik was het even beu, geen enkel perspectief dus ja ook social media was er even teveel aan. En weet ge: dat is helemaal ok maar het doet wel ontzettend veel deugd dat er dan toch eens iemand de moeite neemt om in te checken: Hey Annelies, alles ok met je? 

I’m as fine as can be, net zoals jullie. Af en toe dikke kak en daarna weer beter.

Moraal van het verhaal: check eens in bij iemand die je even al niet meer hebt gehoord en zorg goed voor jezelf! Misschien gaat het toch niet zo goed zoals je wel dacht en ben je gewoon weer maar eens flink aan’t doorduwen. 

Warme groetjes,
Annelies